ဘာမွလည္းမေပးလိုက္ ရ
ဘာမွလည္းၿပန္မရလိုက္ တဲ ့
''တစ္ေန ့က ..နဲ ့...မေန ့က'' ေတြကိုရွက္ တယ္.....
ဒီေန ့အတြက္ ေတာ ့
ဘာမွလည္းၿပန္မရခဲ ့လည္းေနပါေစ..
တစ္ခု့ခု့ေတာ ့ေပးဆပ္ဦးမွေလ...ဆိုၿပီး
လက္တံၾကီးတစ္ခု့ကို
လက္ယာရစ္ခိုစီးသြားလိုက္ တာ
''မနက့္ဖန္ ဆိုတဲ ့ေနရာမွာ ေတြ ့ရ ၿပန္တာက
ေနမင္းၾကီးရဲ ့ရွက္္ ့ေနတဲ ့မ်က့္နွာ..ပဲလား
မတတ္သာလို ့ၿပဳ ့၇တဲ ့
ေလာက၀တ့္ေတြမလိုပါဘူး..
အလိုမတူတဲ ့ အရပ္ကို ညြန္ၿပေပးမယ္ ့
သံလိုက္ ့အိမ္ေၿမာင္ေတြ
မလိုဘူး။
ခင္းၿပီးသားလမ္းေတြထက္ ့
ကိုယ္တိုင္ထြင္က်င္းၿပီး
ေလွ်ာက္ရမယ္ ့ လမ္းကိုမွ
စိတ္တိုင္းက်ေရြးခ်ယ္ခဲ ့တာေလ..
လူေတြက
ကိုယ္ ့ဘ၀ကိုယ္ တစ္စစီဆက္စပ္ၾကည္ ့ေနတာလား..
ဒါမွမဟုတ္ ့
ကိုယ္ ့ဘ၀ကိုယ္ မသိမသာဖဲ ့ေၿခြေနၾကတာလား....
ေအာင္ၿမင္မွု ့အတြက္ဆိုၿပီး ေပးဆပ္ေနခဲ ့သမွ် ဟာ
ဘယ္ေတာ ့မ်ားမွ အနားသတ္သြားနိုင္မလဲ။
ဆင္ေၿခတတ္တာေတာ ့မဟုတ့္ ပါဘူး
ေအာင္ၿမင္တဲ ့ဘ၀တစ္ခု ့ကို လိုခ်င္စိတ္ ့အားၾကီးခဲ ့လို ့
မေအာင္ၿမင္ေသးတဲ ့ ဘ၀ရဲ ့ ေလွခါးထစ္ေတြ အေပၚ
ေပ်ာ္ေပ်ာ္မေပ်ာ္ေပ်ာ္ ၿဖတ္ ့ေက်ာ္ရဦးမွာပါ..
ဒါပါပဲ
ဘ၀မွာက်ားကန္ဖို ့လိုအပ္သမွ်ေတာ ့အလြဲသံုးစားၿပဳ ့မိခဲ ့တယ္။
တကယ္ေတာ ့.....
ေအာင္ၿမင္မွု ့ဆိုတာ ဆံုးရွံုးမွု ့ဆင္ ့ကဲၿဖစ္စဥ္ေတြရဲ ့ထိပ္ဖ်ားမွာ
တဲတဲေလးသာရွိတဲ ့ ၿပဳတ္ ့က်လု လု.အ၇ာတခု ့ပါပဲ
ေအာင္ၿမင္ၿခင္းနဲ ့.ဆံုးရွုံးၿခင္းၾကားမွာ သီးၿခားတန္ဖိုး
သတ္မွတ္ခ်က္သာ မရွိခဲ ့ရင္...
အဲ ့ဒီေအာင္ၿမင္မွု ့နဲ ့ ဆံုးရွုံးမွု ့ဆိုတာ ခံစားရတဲ ့အရသာခ်င္း
အတူတူပါပဲ.....
1 comments:
အမ အားေပးသြားတယ္ေနာ္ ေရာင္နီ -
Post a Comment